آسمان فرصت پرواز بلند است ولی!

« بنام او که ما را آفرید و هدف هایمان را آفرید و نمی گذارد تشنه ی هدفهایمان از دنیا برویم، مگر خودمان بخواهیم.»

سلام به همه ی انسان های هدفمندی که المپیاد رو راهی دیدن تا بخش کوچکی از تشنگیِ ظرفِ بزرگِ  هدف هاشون رو در این مسیر، سیر کنن.

سال پیش من هم مثل شما درحال درس خوندن بودم و سایت طلاهارو چک میکردم تا ببینم اگه مجموعه سوالی، امتحانی، چیزی دارن، استفاده کنم!  یه وقتایی بیشتر از امتحان داشتن به روحیه داشتن نیاز داشتم.

شاید شمام تجربه کردید؛

خیلی وقتا حس میکردم که من چقدر عقبم و رقبا چقدر جلو.

خیلی وقتا از نتیجه امتحانی ناراضی بودم.

یا حتا یاد طلاهایی که میشناختم میوفتادم و شیب پیشرفتشون رو یه برون یابی میکردم و فک میکردم اونا پارسال از من حتمن خیلی بهتر بودن!

خیلی وقت ها انقد غرق درس بودم که همه متوجه خستگیم میشدن الا خودم!

خیلی وقت ها مهمونی ها و عروسی هارو نمیرفتم. این خاله بازیایی که توی عید همه ی خونواده انجام میدن! چارشنبه سوری، سیزده بدر، همه دلشون میسوخت که: این چقد درس میخونه بدبخت، سال دیگه هم که کنکور داره!

اکثر آدما نمیفهمیدن چرا. ولی از دید من همه چیز متفاوت بود.

واسه من هر «زمین خوردن» ، یک «بلند شدن و دویدن» بهمراه داشت. هر «احساس عقب بودن»، یک «دویدن سریع تراز قبل» بهمراه داشت. برای من هر شب، صبح داشت. هر طوفان، آرامش داشت.

واسه من قشنگ ترین چیز بود هدفم. باید بهش میرسیدم. یا باید میرسیدم، یا باید میرسیدم!

میدونستم چیزیو از دست نمیدم اگه بهش نرسم. چون؛ واسه یه بار تو زندگیم، یه چیزیو با تمام وجودم خواسته م و دارم واسش تلاش میکنم. اون تلاشه واسم مهم بود.

فک کردن به انتهاش، توشه ی راهم بود. هرجا کم میاوردم به این فک میکردم که شده! اگه یکی دیگه تونسته، پس منم میتونم. اگه یکی دیگه نتونسته، پس من میرم که بتونم!  

فکرای منفی سراغ منم میومد. واسه همین همه ی اطرافم رو پر از انرژی مثبت کردم تا نتونم به افکار منفیم ادامه بدم.

بچه ها قدر راهی که توش هستید رو بدونید و لحظه ای فک نکنید که اشتباه اومدید. بهترین راهو انتخاب کردید، توی قشنگ ترین المپیاد قدم گذاشتید، جواب جذاب ترین سوالا رو قراره پیدا کنید، وفقط اگه بیشترین تلاش رو هم بکنید، بهترین مقصد هم در انتظار شماست! باور کنید خودتون رو، توانایی هاتون رو، و یادتون باشه تا نخواهید بهتون داده نمیشه!

 قصه این است که چه اندازه کبوتر باشى!